រឿងពិតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ
នីកូ ឡាស ហ្វូកេត ជារដ្ឋមន្ត្រីហិរញ្ញវត្ថុរបស់ស្តេច ល្វីស ទី១៤ ជាមនុស្សចូលចិត្តជប់លៀង ស្រីស្អាត និងកំណាព្យ។ គាត់ជាមនុស្សស្រឡាញប្រាក់ ដែលនាំឲ្យជីវិតរបស់គាត់ហ៊ឺហា។ ហ្វូកេត ជាមនុស្សឆ្លាត និងជាបុគ្គលចាំបាច់ដែលស្តេចខ្វះមិនបាន។ ហ្វូកេត គិតថាខ្លួនសក្តិសមនឹងទទួលតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រី ក្រោយពីមរណភាពរបស់អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ជូលេ ម៉ាហ្សារីន ក្នុងឆ្នាំ ១៦៦១ ។ ផ្ទុយទៅវិញស្តេច ល្វីស បែរជាមិនតែងតាំង។ នេះជាសញ្ញាមួយប្រាប់ទៅហ្វូកេតថាស្តេចហាក់លែងសូវពេញចិត្តនឹង ខ្លួនទៀតហើយ។ ដោយហេតុនេះ ហ្វូកេតព្យាយាមរកមធ្យោបាយបំពេញចិត្តស្តេចដោយរៀបចំជាពិធីជប់លៀង ដ៏ធំមួយដែលស្តេចមិនធ្លាប់ជួបប្រទះពីមុនមក។ ពិធីជប់លៀងមួយនេះ ធ្វើឡើងក្នុងឱកាសឡើងគេហដ្ឋានថ្មីដ៏ធំស្គឹមស្កៃរបស់ ហ្វូកេត ប៉ុន្តែក្នុងគោលបំណងសំដែងនូវការគោរពចំពោះស្តេច និងភ្ញៀវកិត្តិយស។
ពិធីលៀងសាយភោជននេះ ចូលរួមដោយភ្ញៀវកត្តិយសល្បីៗ នៅអឺរ៉ុប និងបណ្តុំអ្នកប្រាជ្ញខ្លាំងៗផងដែរ។ ទាំងម្ហូបអាហារនិងបទភ្លេងពិតជាល្អប្រណីតគ្មានអ្វីផ្ទឹម។ ហ្វូកេត ថែមទាំងបានឡើងថ្លែងអំណរគុណចំពោះស្តេចទៀតផង។ បន្ទាប់ពីទទួលទានរួច ហ្វូកេតបាននាំភ្លៀវ និងយាងដំណើរស្តេចកំសាន្តសួន និងវិមាន ជាទីសោមនស្សក្រៃលែង។ ស្របពេលជាមួយគ្នាគេឃើញមានបាញ់កាំជ្រួចអបអរសាទរផងដែរ។ រាត្រីកាលដ៏មនោរម្យនេះ ភ្ញៀវទាំងអស់សុទ្ធតែទទួលស្គាល់ថាជាពិធីជប់លៀងដ៏ល្អប្រណីតជា ងពិធីណាៗទាំងអស់។
មួយថ្ងៃក្រោយមក ហ្វូកេត ត្រូវបានទាហានរាជវាំងចាប់ខ្លួន។ បីខែក្រោយមក គាត់ត្រូវបានកាត់ទោសពីបទលួចទ្រព្យសម្បត្តិជាតិ។ (តាមពិតទ្រព្យសម្បត្តិភាគច្រើនដែលគាត់លួច សុទ្ធសឹងតែធ្វើក្នុងនាមស្តេច និងដោយមានព្រះរាជានុញ្ញាតពីស្តេច។) ហ្វូកេត ត្រូវបានគេរកឃើញថាមានទោស និងបញ្ជូនទៅគុកដាច់ស្រាលបំផុតក្នុងប្រទេសបារាំង និងចំណាយពេលម្ភៃឆ្នាំចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់គាត់នៅក្នុងគុក។
បំណកស្រាយ
ស្តេច ល្វីសទី១៤ គឺជាមនុស្សពេញដោយអំណួតនិងមោទនភាព ដែលតែងតែចង់បានចំណាប់អារម្មណ៍មកលើខ្លួនតែម្នាក់គត់គ្រប់ពេល គាត់មិនអាចអត់ទ្រាំនឹងឲ្យនរណាម្នាក់ហ៊ឺហាជាងខ្លួនឡើង ពិសេសរដ្ឋមន្ត្រីហិរញ្ញវត្ថុ។ ស្តេចល្វីសបានតែងតាំងរដ្ឋមន្ត្រីហិរញ្ញវត្ថុថ្មីឈ្មោះ ជៀន បាបទិស្ត៍ កូលប៊ែរ ដែលជាមនុស្សម្នាក់ល្បីខាងកំណាញ់និងមិនចេះរៀបចំពិធីជប់លៀង។ កូលប៊ែរ មានភារកិច្ចធានាឲ្យបានថាប្រាក់គ្រប់កាក់គ្រប់សេនដែលចេញពី រតនាគារជាតិត្រូវធ្លាក់ក្នុងដៃស្តេចល្វីសទាំងអស់។ ស្តេចល្វីសយកប្រាក់នេះទៅសង់វិមានធំស្កឹមស្កៃល្អជាងវិមានរបស់ ហ្វូកេត និងជាកន្លែងដ៏មនោរម្យបំផុតនៅវ៉ែសៃយ៍។ ព្រះអង្គប្រើ ស្ថាបត្យករ អ្នកតុបតែងវិមាន និងអ្នកតុបតែងសួន ដដែលរបស់ហ្វូកេត។ រួចហើយព្រះអង្គរៀបចំពិធីជប់លៀងដ៏ប្រពៃបំផុត ជាងពិធីជប់លៀងដែលធ្វើឲ្យហ្វូកេតជាប់គុកទៅទៀត។
បើវិភាគតាមស្ថានការណ៍ខាងលើ យើងឃើញថាពិធីលៀងសាយភោជន ដែលហ្វូកេតរៀបចំឡើង គឺក្នុងគោលបំណងសំដែងនូវភក្តីភាព និងចិត្តស្មោះឥតងាករេចំពោះស្តេច។ គាត់មិនបានគិតថាពិធីនេះបែរជាធ្វើឲ្យស្តេចលែងពេញចិត្តចំពោះ ខ្លួនទេ គាត់បានគិតថាគាត់បានបង្ហាញស្តេចអំពីទំនាក់ទំនងល្អជាមួយមនុស្ស ខ្លាំងៗ និងប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួន ដែលធ្វើឲ្យខ្លួនក្លាយជាបុគ្គលដែលស្តេចអត់មិនបាន និងបង្ហាញឲ្យឃើញថាគាត់គឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលសក្តិសមធ្វើជានាយក រដ្ឋមន្រ្តី។ ផ្ទុយទៅវិញស្នាមញញឹមរបស់ភ្ញៀវ បានធ្វើឲ្យស្តេចទទួលអារម្មណ៍ថា មិត្តភក្តិ និងមន្ត្រីក្រោមឱវាទ ពេញចិត្តហ្វូកេតជាងស្តេចទៅទៀត និងគិតថាហ្វូកេតសម្ញែង ទ្រព្យនិងអំណាច។ ស្តេចល្វីសមិនព្រមទទួលយកឡើង ថែមទាំងរកលេសសមរម្យកម្ចាត់ហ្វូកេតចោលទៀត។
នៅពេលពិធីជប់លៀងចាប់ផ្តើម ហ្វូកេត ឡើងដល់កំពូល
នៅពេលពិធីជប់លៀងបញ្ចប់ ហ្វូកេត ធ្លាក់ដល់បាត។
(វ៉ុលទែរ ១៦៩៤-១៧៧៨)
No comments:
Post a Comment