Thursday, November 19, 2015

ខេត្តមណ្ឌលគីរី




មណ្ឌលគីរី ជាខេត្តភូមិភាគឥសានរបស់ខ្មែរ ជាប់នឹងព្រំប្រទល់ប្រទេសឡាវ និង វៀតណាម។
ជួរភ្នំខ្ពស់ទាប  វាលស្មៅសក់សេះ និងខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ វាពិតជាគួរឲ្យស្រលាញ់ ។​បើយើងចង់ទៅលេងទីនោះ យើងត្រូវធ្វើដំណើរកាត់តាមទីរួមខេត្តកំពង់ចាម និង កាត់ តាមទីរួមស្រុកស្នួល ខេត្តក្រចេះ ក្នុងចម្ងាយផ្លូវជាងបីរយគីឡូម៉ែត្រ។
រូបខ្ទីងទាំងពីរនេះ ជាតំណាងឲ្យទីរួមខេត្តនេះទាំងមូល ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃសត្វនេះមិនត្រូវបាន គេប្រទះឃើញទៀតទេ ប្រហែលជាដាច់ពូជក៏មិនដឹង?។


នេះជាទឹកជ្រោះ ឬទឹកធ្លាក់ប៊ូស្រា ដែលគេធ្លាប់ឭតែតាមបទចម្រៀងរបស់រៀមច្បង​ជំនាន់ទសវត្សរ៍៥០។ សព្វថ្ងៃយើងអាចទៅលេងទីនោះបាន ព្រោះគមនាគមន៍បាន​ស្រួលគ្រាន់បើដែរហើយ ហើយសុវត្ថិភាពសន្តិសុខ ក៏អាចទទួលយកបានដែរ មិនមាន​អស្ថេរភាពធំដុំគួរឲ្យកត់សម្គាល់អីទៀតទេ។
នេះ ជាភ្នំដោះក្រមុំ ដែលឈ្មោះនេះ មិនទាក់ទងនឹងប្រវ្តិសាស្រ្តទេ គឺហៅតាមអភិបាល ស្រុក ដែលដាក់ឲ្យ តាមទម្រង់នៃកំពូលភ្នំ ដែលដូច ឬស្រដៀងនឹងដោះស្រីក្រមុំ។
នេះជាភ្នំបាយឆៅ ដែលយើងអាចឈរមើលទៅភ្នំ ឬទីផ្សេង ដែលគេហៅថាសមុទ្រឈើ ឬសមុទ្រភ្នំ។តែសង្ស័យព្រៃឈើ បានត្រឹមតែមើលឃើញពីចម្ងាយទេ ទៅជិតប្រហែល ជាគ្មានឈើល្អឡើយ ព្រោះគេចាប់ច្រើនណាស់។
 

នេះជាកូនៗរបស់ជនជាតិភាគតិចព្នង 
ដែលពួកគេលែងស្លៀកពាក់ប៉ិងដូចកាលពីមុន ទៀតហើយ។
 

នេះជាបងប្អូនជនជាតិភាគតិចព្នង និង ការស្លៀកពាក់​ ថតកាលពីទសវត្សរ៍៦០



មណ្ឌលគីរី អនុស្សា កំណាព្យ បទពាក្យប្រាំបី

  វាយោបោកបក់ត្រជាក់សព្វកាយ                 ពិតសែនសប្បាយរកអ្វីផ្ទឹមគ្មាន
ជួរភ្នំទាបខ្ពស់ជ្រោះជ្រងផ្លូវស្ពាន                        ចិត្តនៅតែឃ្លានព្រោះគន់មិនឆ្អែត។
​ ទេសភាពឥតខ្ចោះសម្រស់ធម្មជាតិ                 មិនចង់ឃ្លៀងឃ្លាតខ្នងភ្នំត្រដែត
មណ្ឌលគីរីច្រើនគីឡូម៉ែត្រ                               ស្វាគមន៍អ្នកកាសែត មណ្ឌលស្រ្តី
អនុស្សាវរីយ៍ដ៏សែនត្រសុំ                           ធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំនៅក្រាញបេតី
ដក់ជាប់ចិន្តាវាលស្មៅខៀវខ្ចី                            ប្រៀបសម្ផស្សស្រីវ័យដប់ប្រាំមួយ។
ខ្នងភ្នំបាយឆៅនៅចាំមិនភ្លេច                       ពេលថ្ងៃហៀបលិចដួងចិត្តរញ្ជួយ
មើលសមុទ្រឈើភ្នំខ្ពស់មួយៗ                       ក្នុងទ្រូងសែនព្រួយព្រោះនឹងត្រូវឃ្លាត
ទឹកជ្រោះអូរផ្លាយមិនឆ្ងាយពីផ្លូវ          ខ្លុងត្បែងត្រែងស្បូវរាក់ទាក់ផៅញ្ញាតិ
ដំណើរថ្មើរជើងតោងដើរប្រជ្រៀត           ផ្លូវតូចចង្អៀតមិនទាន់រៀបរយ។
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាថ្លាយង់ត្រជាក់                     បីថ្នាក់ត្រង់ធ្លាក់មិនណាយគន់គយ
ងូតលេងប្រឡែងជម្រះភាពស៊យ                     ញឹកញយខ្ញុំប៉ងផ្សងត្រឡប់វិញ។
គីរីមណ្ឌលស្រូបខ្យល់បរិសុទ្ធ                      រន្ធត់តក់ស្លុតគ្រោតគ្រាតទោម្និញ
ឧិបកាយកើយកម្មចងចាំទន្ទេញ                      មណ្ឌល ភ្នំពេញថ្ងៃណាជួបទៀត?។

No comments:

Post a Comment