រោងដំរី (យួនៈTây Ninh) ជាខេត្ក ខ្មែរមួយ នៅដែនដី កម្ពុជាក្រោម ឋិតនៅក្នុងតំបន់ដូនណៃ ឬ ភាគខាងកើត ដែនដីសណ្តទន្លេមេគង្គ ។
ទីតាំងភូមិសាស្ត្រ៖
ទិសខាខលិច និងខាងជើងជាប់ ព្រំប្រទល់
នឹងប្រទេសកម្ពុជា ។ ខាងកើតជាប់នឹងខេត្តទួល តាមោក [បច្ចុប្បន្នៈ
ខេត្ត បិនយឿង (Bình Dương និងខេត្តបិនភឿក (Bình Phước) ។
ខាងកើតមាន ព្រំប្រទល់ជាប់ នឹងទីក្រុងព្រៃនគរ និងខេត្តកំពង់គោ (Long
An) ។
ផ្ទៃដី៖
បច្ចុប្បន្ន ខេត្តរោងដំរីមានផ្ទៃដី ៤.០២៩,៦ Km2 ។
ភូមិសាស្ត្រ៖
ខេត្តរោងដំរីជាតំបន់មួយ ដែលមានភ្នំ វាលទំនាបស្មើ និងមានទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាល គួរជាទីគយគន់នៃភ្ញៀវទេសចរណ៍ ទាំងឡាយ ។
ភូមិសាស្ត្រ៖
ខេត្តរោងដំរីជាតំបន់មួយ ដែលមានភ្នំវាលទំនាបស្មើ និងមានទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាលគួរជាទី គយគន់នៃភ្ញៀវទេសចរណ៍ ទាំងឡាយ ។ ព្រៃរោងដំរី មានដើមឈើមានតម្លៃជាង ២០០ មុខ សត្វព្រៃ ចំនួន ២៥០ ប្រ ភេទ ក្នុងនោះមានសត្វពស់ អណ្តើក ជាដើម ។
រដ្ឋបាលភូមិសាស្ត្រ៖
បច្ចុប្បន្ន ខេត្តរោងដំរី
រដ្ឋាភិបាលបក្សកុម្មុយនិស្តយួន បានចែករដ្ឋបាល ភូមិសាស្ត្រចេញជា ៨
ស្រុក និងមជ្ឈមណ្ឌលទីរួមខេត្តមួយ។
មជ្ឃមណ្ឌលទីរួមខេត្តនៃខេត្តរោងដំរី គឺទីរួម ខេត្តរោងដំរី (thị Xã Tây Ninh) ។
ពលរដ្ឋ៖
ខេត្តរោងដំរី មានប្រជាជនសរុបទាំង អស់ចំនួន ១.០២៩.៨០០ នាក់ ។
វប្បធម៌៖
ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ដូចជាព្រះវិហារ
និងកេរដំណែលបុរេប្រវត្តិសាស្ត្រ បានត្រូវគេវាយតម្លៃយ៉ាង ខ្ពស់ថា
ជាខឿនអរិយធម៌ ដ៏រុងរឿងមួយ ដែលមានវត្ត មានឆាប់បំផុតនៅកម្ពុជាក្រោម
។
វត្តខ្មែរក្រោមមាន ៥ គឺ៖
- 1. បុញ្ញចន្ទរង្សី (បុណ្យ)
- 2. សុរិយរង្សី (ក្បាលស្ពាន)
- 3. គុជសារង្សីគម្ពីរបព៌ត (រោងដំរី)
- 4. គម្ពីរវនមង្គល (ក្រអូប)
- 5. សូភីវនមង្គល
No comments:
Post a Comment