ព្រះបទមត្ថេរ សោម
(១៨៥២ – ១៩៣២)
ជីវប្រវត្តិ
- កវី សោម កើតឆ្នាំ ១៨៥២ នៅឃុំអំព្រៅ ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង ។
- បិតានាម ងួន មាតានាម យិន ជាកសិករ ។
-
អាយុ ១៥ឆ្នាំ បានរៀនអក្សរ លេខនព្ធន្ត នៅក្នុងស្រុកកំណើត
ហើយបានបួសជាសាមណេរពីរវស្សា ក៏សឹក
មកជួយធ្វើការរកស៊ីឪពុកម្ដាយវិញ ។
-
អាយុ ២១ឆ្នាំ បានឧបសម្បទាជាភិក្ខុ
ក្នុងសំណាក់ឧបជ្ឈាយ៍នាមរស់ មាននាមបញ្ញត្តិជា បទុមត្ថេរ
និងបានបន្ដការសិក្សានៅក្រុងភ្នំពេញ អស់ច្រើនឆ្នាំ
ហើយវិលទៅធ្វើជាចៅអធិការនៅវត្តកំព្រៅវិញ ។
- មាននិស្ស័យស្លូតបូត ចូលចិត្តអានសាស្ត្រា គម្ពីរ ស្ដាប់ចម្រៀងចាប៉ី រហូតចេះតែងកាព្យដ៏ប៉ិនប្រសប់ ។
- លោកសុគតនៅ គ.ស ១៩៣២ ក្នុងកំណត់ជន្មាយុ ៨០ឆ្នាំ ។
ស្នាដៃ
- ទុំទាវ (សរសេរពី ព.ស ២៤៥៨ គ.ស ១៩១៦)
- រឿងសព្វសិទ្ធិ (មិនមែនសព្វសិទ្ធិ របស់ម៉ឺនភក្ដីអក្សរតន់ទេ)
អត្ថបទដកស្រង់
..... កាលនោះនាងនោជាភិលៀង- នាងទាវបានឆៀងចរយាត្រា
កាន់ក្អមថ្និតថ្នមនឹកប្រាថ្នា ចូលទៅស្ដាប់ការណ៍ដឹងសេចក្ដី ។
ឈរទ្រឹងរឹងខ្លួនពួនចាំស្ដាប់ ពិរោះហាក់ផ្កាប់មុខដល់ដី
ស្រងាកស្រងោចស្រងល់ស្រី នៅនឹកបេតីមិនស្ដីសោះ ។
ចាំទៅដល់ផ្ទះប្រាប់ទាវគ្រប់ ទាវនៅក្នុងម្លប់សមស្រណោះ
នាងជាម្ដាយទាវមានរបស់ កូនស្រស់រូបស្រេចដាច់ស្រីផង ។
នៅនឹកក្នុងចិត្តគិតស្រេចស្រាប់ ដងទឹកងូតឆាប់ដើរផ្អៀងផ្អង
ដល់ផ្ទះនៅឡើងទៅជាម្ដង សាសងរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់ទៅថា ។
ទាវអើយទាវស្រីសេចក្ដីនេះ នេនមួយនោះចេះមើលសាស្ត្រា
ពិរោះស្រួយស្រាប់ស័ព្ទភាសា ដូចសត្វសារិកាពិសាចេក ។
(រឿងទុំទាវ)
No comments:
Post a Comment