Sunday, December 6, 2015

ជីវ​ប្រវត្តិ​ លោក​ ហេងយ៉ា​ន់




លោក​ ហេង យ៉ា​ន់
​(១៩២១ –​ ១៩៦៧)
ជីវ​ប្រវត្តិ​
- កើត​​នៅ​​ថ្ងៃ ២​៦ ម​ករា ១​៩២១ ​នៅ​​សង្កាត់​​លេខ​៣ ​ក្រុង​​ភ្នំ​ពេញ,
​- មាតា​​នាម​ ទេស ​ទឹម បិ​តា​នា​ម ​សៅ​ ហេង ​ជា​​មន្ត្រី​​ក្នុង​​វាំង,
​- អាយុ ៧​ ​ឆ្នាំ ​ចូល​​រៀន​​នៅ​​សា​លា​​ហ្វ្រង់​ស្វា ​រួច​​ចូល​​វិទ្យា​ល័យ​​ស៊ី​សុវត្ថិ នៅ​ ​គ.ស ​១៩៣៥,
- ឆ្នាំ ​១៩៤៤ ​ធ្វើ​​ជា​​លេខាធិ​ការ​​បច្ចេកទេស​ ហើ​យ​​ប្រឡង​ជា​ប់​​ជា​​សឺក្រេ​ទែរ​​រេ​ស៊ី​ដង់​ និង​​ជាប់​ចូល​​រៀន​សា​លា​​​រដ្ឋ​បាល,
​- ១៩៤៤ ​ជាប់​​សញ្ញាប​ត្រ​សា​លា​​​រដ្ឋ​បាល ​ទៅ​​ធ្វើ​​បា​ឡាត់​​ស្រុក​​បា​កាន​ ​ខេត្ត​​ពោធិ៍​សាត់,​
- ១៩៤៦ ​ចូល​​មក​​ធ្វើ​កា​រ​​នៅ​​ក្រសួង​​ហិរញ្ញ​វត្ថុ ជា​​​នាយ​​ការិយាល័​យ​​នាយ​​ក្រុម ​ហើយ​​ជា​នាយក​​ការិយាល័​យដោយ​​បាន​​ផ្លាស់​​ប្ដូរ​​ក្រម​​ខណ្ឌ​​ពី​​ មន្ត្រី​​រដ្ឋបាល​ ម​ក​​ខាង​​ក្រសួង​​ហិរញ្ញ​វត្ថុ​​ វិញ។ ​ក្នុង​​មុខ​​ក្រសួង​នេះ​ ​លោក​​បាន​​ទទួល​ភា​រកិច្ច​ទៅ​​​បំពេញ​​បេស​កកម្ម​ឯ​​បរទេ​ស​​ជា​ញឹកញា​ប់,
​ - បាន​​សិក្សា​​ខ្មែរ​​ហ្មត់ច​ត់​ក្នុង​​សំណាក់​​ព្រះ​​គ្រូ​​សំ​សត្ថា ​ជួន-​ណាត,​ ព្រះ​​គ្រូ​​ សំ​ វិជ្ជា​ ហួត–តាត,​ ព្រះ​​អាចារ្យ ​ប៉ែន–សុខ ​ជាដើ​ម,
- ទោះបី​​​ជាប់​​កិច្ចកា​រ​​ច្រើន​​ក្ដី ​លោក​​នៅ​​តែ​​ខិតខំ​​​ឆ្លៀត​​សរសេ​រ ​ខំ​​អាន​​ខំ​​ស្រាវ​ជ្រាវ ​ចងក្រង​រៀបរៀ​ង​​ជា​​សៀវ​ភៅ​​សិក្សា​​ខ្លះ ​ប្រលោមលោ​ក​​ខ្លះ,
​- ទទួល​​អនិច្ចក​ម្ម​​នៅ​​ថ្ងៃ​​ទី ២៨ ឧ​សភា ​១៩៦៧ ​អាយុ​​បាន ​៤៦ ​ឆ្នាំ។
​ស្នា​ដៃ​​
- រឿង កំ​ពូល​​កំសត់ ​(បោះ​ពុម្ព​​ផ្សា​យ​ក្នុ​ង​កម្ពុជសុ​រិយា ​១៩៤៤),
​- រឿង ​កំពូល​​ស្នេហា (​បោះពុ​ម្ព​​ផ្សាយ​​ក្នុង​​កម្ពុជ​សុរិយា ១​៩៤៦),​
- អក្សរ​សាស្ត្រ​​ខ្មែរ ​ជា​​គោល​​ប្រវត្តិ ​(បោះ​ពុម្ព ​១៩៥៦),​
- ប្រជុំ​​រឿង​​ល្បើក ​ពាក្យ​​កាព្យ ​(បោះ​ពុម្ព ​១៩៥០),​
- អំពី​​ការ​​វែង​​នៃ​​វដ្ដ​សង្សា ​(បោះ​ពុម្ព ១​៩៥៧),
​- អត្ថប​ទ​ខ្លីៗ ​ច្រើន​​ទៀត​​ចុះ​​ផ្សាយ​​ក្នុង​​ទស្សនា​វដ្ដី​​មិត្ត​​សាលា​​​បាលី ។​
អត្ថប​ទ​​ដក​ស្រង់​
..... ក្នុង​​ខណៈ​​នោះ ឮ​​​សូរ​ជើ​ង​​មនុស្ស​​រត់​​ពី​​ក្រោយ​​ខ្នង​​មក​ សោ​ភ័ក្ត្រ​ ​ក៏​​ងាក​​ភ្លាម​ឃើញ​​ក្មេង​​កាន់​​ក្រដាស​​ពណ៌​​ខៀវ ​សណ្ឋាន​​បួន​​ជ្រុង​ ហុច​​អោយ​​ពី​​ចម្ងាយ​​មក​។ សោភ័ក្ត្រ ​ស្ទុះ​​ពី​​កៅ​អី​ទទួល​​បាន​​សំបុត្រ​កា​ន់​​នៅ​​ដៃ ​ហើយ​​វិល​​ត្រលប់​​មក​​អង្គុយ​​កន្លែង​​ដដែល​​វិញ លើ​ក​​សំបុត្រ​​ឡើង​​ដាក់​​លើ​​ដើម​ទ្រូង​​ដោយ​​សេចក្ដី​​គោរព ​តក់​ស្លុត រ​ន្ធត់​​ចិត្ត ​អរ​​ផង ភ័យ​​ផង ​ញ័រ​​ដៃ ហែ​ក​​សំបុត្រ​​ស្ទើរ​​មិន​​ចង់​​កើត។​
ខណៈ ​​ដែល​​សោ​ភ័ក្ត្រ​​អាន​​សំបុត្រ​​ចប់​ ចិញ្ចើម​​ក៏​​ត្របាញ់​​ចូល​​គ្នា​​ឡើង​​ជា​​ទ្រនង់​​ត្រង់​​លើ​​ខ្ទង់​​ ច្រមុះ។​ មើល​​បាន​​ពាក់​​កណ្ដាល​ ក៏​​សម្លឹង​​មើល​​​ទៅ​ឆ្ងាយ​​យ៉ាង​​ស្រងូត​​ស្រងាត់ ​យូរ​​បន្តិច​​បាន​​លើក​​សំបុត្រ​​ឡើង​​អាន​ត​ទៅ​​ទៀត​ មុខ​​ក្រញូវ​​សន្សឹមៗ ​រីក​​បន្តិច​​ម្ដងៗ ​ឡើង​​វិញ​ ចុង​​បំផុត​បបូរ​​មាត់​​ញញឹម​​យ៉ាង​​ស្រស់។​
                                                                           (រឿង​ កំពូល​​ស្នេហា)​

No comments:

Post a Comment