លោក រឹម គិន
(១៩១១ – ១៩៥៩)
ជីវប្រវត្តិ
- កើតពី គ.ស ១៩១១ នៅសង្កាត់លេខ៤ ក្រុងភ្នំពេញ,
- មាតានាម រសា បិតានាម គឹម ធ្វើនាយត្រួតការសាធារណការ,
- ចូលរៀនដំបូងនៅវត្តស្វាយដង្គំ ចេះអក្សរ
មើលសាស្ត្រាបានសព្វគ្រប់
ទើបទៅចូលរៀននៅសាលាឌូដារត៍ដឺឡាគ្រេ,
- ១៩២៩ ចូលអនុវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិ អស់ពេល ៤ ឆ្នាំ,
- ១៩៣៣ បានចូលរៀនវិជ្ជាគរុកោសល្យ ចេញធ្វើគ្រូជាដំបូងផ្លាស់ទៅខេត្តបាត់ដំបង,
- ១៩៣៥ បានផ្លាស់មកភ្នំពេញវិញ ជាអនុរក្សនៅវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិ,
- ១៩៤៧ ជាសាស្ត្រាចារ្យភាសាខ្មែរ នៅសាលាគរុវិជ្ជា,
- ១៩៥៥ – ៥៦ ជាប់ឆ្នោតជាប្រធានសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ,
-
បានសរសេររឿងប្រលោមលោក សៀវភៅសិក្សា, កំណាព្យ និងរឿងខ្លីៗ
បោះពុម្ពហើយខ្លះ និងពុំទាន់បោះខ្លះ រួមទាំងអស់មាន ៣៤
ឈ្មោះ,
- ទទួលអនិច្ចកម្ម នៅថ្ងៃ ២៧ មករា ១៩៥៩ ដោយរោគរលាកខួរ ។
ស្នាដៃ
ស្នាដៃសំខាន់ៗ គឺ ៖
- រឿង សូផាត (បោះពុម្ពពីឆ្នាំ ១៩៣៨),
- ចិត្តចងចាំ (បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៤៨),
- ស្ត្រីកំព្រា (បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៥១),
- មើលព្រះចន្ទ្រា (បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៥២),
- នាងសមាភារី (បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៥២),
- ពលវង្សា (បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៥៣),
- នាងរតននារី (ពាក្យកាព្យ ១៩៥៤),
- ឈាមរកឈាម (ពាក្យកាព្យ ១៩៥៤),
- រៀនមើលពន្យល់ (ពាក្យកាព្យ ១៩៥៧),
អត្ថបទដកស្រង់
.....សូផាត
ប្រដាប់ដោយខោអាវចាស់តែមួយសម្រាប់
ប្រញិបប្រញាប់ទាញសំបុត្រមួយពីហោប៉ៅដាក់ទៅលើតុ
ស្ទុះសឹមៗ ចុះមកដីដើរចេញទៅក្រៅរបងភ្លាម។
អ្នកក្រឡេកមើលទៅផ្ទះ លើកដៃសំពះ «ឱ!
គុណបុណ្យព្រះម្ចាស់ថ្លៃ
ខ្ញុំបួងសួងសូមលោកជួយទ្រទ្រង់វង្សាលោកអធិបតីសេនា
ដែលប្រកបដោយចិត្តវិសេសល្អ»។
ទឹកភ្នែកជោរចេញពេញមុខមួយរំពេច។
សូផាត
ឈានជើងដើរ ក្ដុកក្នុងចិត្ត អាឡោះអាល័យ
មិនចេះអស់មិនចេះហើយពីវង្សគ្រួសារលោកអធិបតីសេនា។
អ្នកនឹកឃើញថា
លោកនាម៉ឺនធំមានគុណនឹងអ្នកស្មើឪពុកបង្កើត។ ណារិន
ជាមិត្តរកគ្មាននៅក្នុងលោក។ ម៉ានយ៉ាន
ជាធីតាដែលតែងតែរាប់អានអ្នកដោយស្មោះត្រង់ ។
ការខុស គឺខ្លួនអ្នកដែលក្បត់ចិត្តត្រង់របស់នាង ។
(រឿង សូផាត)
No comments:
Post a Comment